စာေရးခ်င္တဲ႔ စိတ္လည္း ရွိရမယ္ ။ ေရးဖုိ႔အခ်ိန္လည္း ရွိရဦးမယ္ ။ ကြန္လည္းေကာင္းဦးမွ ။ မီးလည္းလုိေသးတယ္ ။ ျမန္မာႏုိင္မွာေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ အတြက္ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ခက္ခဲတယ္ ။ တစ္ခါတစ္ေလ စာမေရးခ်င္ေတာ႔ေလာက္ေအာင္ကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္တဲ႔ အေၾကာင္းေတြ ေပၚေပၚတတ္တယ္ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ကြ်န္ေတာ္ ဘေလာ႔ဖြင္႔ျပီး စာေရးတာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ေတာ႔ ရွိေနေလာက္ပါျပီ ။ မွတ္သားထားခ်င္းလည္း မရွိပါဘူး ။ အေကာင္႔ႏွစ္ခုနဲ႔ေတာင္ လုပ္ထားတာကိုး ။ ခုလည္း အေကာင္႔ေျပာင္းဖုိ႔ စဥ္းစားထားပါေသးတယ္ ။ ဒါေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္႔အေၾကာင္းပါ ။
ကြ်န္ေတာ္ဘေလာ႔ဖြင္႔ျပီး စာေရးေဖာ္ ဖတ္ေခၚဆုိတာ အစက ႏွစ္ေယာက္ပဲရွိပါတယ္ ။ သူတုိ႔ကို ကြ်န္ေတာ္ ဘေလာ႔ဖြင္႔တုိင္း သတိရပါတယ္ ။ ဘယ္ေတာ႔မွလည္း ေမ႔မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဒါေပမယ္႔ ခုေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္က သူတုိ႔နဲ႔ ေသြးေအးေနပါျပီ ။ စကားစကားေျပာဖန္မ်ားက စကားထဲမွာအမွားပါ၏ ဟုပဲ မွတ္ပါေတာ႔မယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္ သူမ်ား ဘေလာ႔ကို မဖတ္ျဖစ္ရင္ေတာင္ သူတုိ႔ ဘေလာ႔ကိုေတာ႔ အျမဲတမ္းဖြင္႔ၾကည္႔မိပါတယ္ ။ သူတုိ႔တုိးတက္ေနျပီ လာလည္သူမ်ားေနျပီလား ဆုိတာေပါ႔ :)
ေအာင္ျမင္တဲ႔သူလည္း ေအာင္ျမင္ေနပါျပီ ။ အခ်ိန္မေပးႏုိင္ေတာ႔လည္း မေအာင္ျမင္တာကိုေတာ႔ အျပစ္မျမင္ပါဘူး ။ ၾကိဳးစားခြင္႔ ငါတုိ႔မွာ ရွိပါေသးတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္႔ဘေလာ႔လည္း လာလည္သူေတြ မရွိပါဘူး ။ တစ္ခါတစ္ခါ အားငယ္တယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ေျဖသိမ္႔တယ္ ။ ကိုယ္ကမွ သူမ်ားကို လာလည္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းေကာင္းမေရးတတ္ေသးတာကိုး ။
ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ဒီပုိစ္႔ကို ေရးရတဲ႔အေၾကာင္းက ကြ်န္ေတာ္ရဲ႔ေဘာ္ဒါအစစ္တစ္ေယာက္အေၾကာင္းပါ ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိတာေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တုိင္းလည္း မသိေတာ႔ပါဘူး ။ သူ႔ဆုိဒ္ကို ဖြင္႔တာနဲ႔ ဒီလုိေတြ႔ရတယ္ ။
ဟူးးးးးးးးးးးးးးး ေတာ္ေသးတာေပါ႔......
0 comments:
Post a Comment
သင္႔ရဲ႔ အၾကံေပးမႈဟာ ေနာက္စာတစ္ပုဒ္အတြက္ တြန္းအားပဲဗ်ာ။